Ayətullah Cavadi Amuli buyurur:
İmam Sadiq (ə) buyurur: “Məgər din eşq və məhəbbətdən başqabir şeydirmi?“[1]
Həqiqətən, məsumlar (ə) Allaha ibadət edərkən Onu sevər və ibadət olunmağa layiq bilərlər. Allah, Onun şövqündə olanların arzusudur. “Sənin məhəbbətinlə, ey müştaqların arzusu!“[2]
Şövq insanı Allaha tərəf çəkər. Burada hədəf behişt deyil. Ərəb dilindəki “əməl“[3] kəlməsinin qarşılığı olan “arzu” insanı taqətsiz edir, onu səy etməyə vadar edir. İnsan bəzən ümidvar olur, bəzən arzudolu. Batil hədəflərə doğru olan şövq yalançı şövqdür. Sadiq şövq yalnız Allaha doğru olan şövqdür. Belə ki, əvvəldə Allaha şövq yaranır, sonra isə eşq.
Şövqlə eşqin fərqi vardır. Şaiq (şövqü olan kəs) o kəsə deyilir ki, yoxudur və axtarır. Aşiq o kəsə deyirlər ki, istədiyinə çatıb, indi onu qoruyur. Çeşmə axtarışında olan insana “çeşmə müştaqdır!” deyərlər. Suya çatdıqda isə ona “çeşmənin aşiqi” deyirlər.
Peyğəmbər (s) buyurur: “İnsanların ən fəzilətlisi o kəsdir ki, ibadəti özünün məşuqu bilir, qəlbən sevərək onunla qaynayıb qarışır, bütün vücudu ilə onu hiss edir və özünü ibadət üçün digər şeylərdən arındırır. Bu vaxt dünyanın onun üçün çətin, ya asan keçməsinin heç bir anlamı olmur“.[4]
Deməli, insanların ən üstünü ibadətə eşqi olan kəsdir. Bu hədis bizi təşviq edir ki, ibadətə əvvəlcə şaiq olmalıyıq, sonra aşiq.
Deyilənə görə, ərəb dilində “eşq” kəlməsi “əşəqə” adlı bitkinin adından götürülüb. Bu bitki dilimizdə “sarmaşıq” deyilir. Sarmaşıq elə bir bitkidir ki, ağacın gövdəsinə yapışdıqda daha onu buraxmaz, ona sarılar, nəfəsini kəsər, nəticədə ağac da yavaş-yavaş saralmağa başlayar, yarpaqları tökülər və sonunda qoruyar. Görənlər deyirkər ki, bu ağacı “əşəqə” tutub. Aşiq insan da belədir.
İbadət etmək mühüm deyil, ibadətə aşiq olmaq, namaz və onun batini sevmək mühümdür.
[1] «Bihar» cild 69, səh. 237.
[2] «Mafatihul-cinan», Mübarək Ramazan ayının doqquzuncu gününün duasından.
[3] «Əməl» kəlməsi ərəb dilində iki cür yazılır; biri (عمل) tərcümədə «əməl» mənası verir, digəri isə (امل) «arzu» anlamındadır. Red.
[4] «Kafi» cild 2, səh. 83.