İmam Həsən Əsgəri (ə) buyurmuşdur:
مِنَ الذُّنُوبِ الَّتِي لا تُغْفَرُ: لَيْتَنِي لا اُؤَاخَذُ إِلاَّ بِهَذٰا
“Günahlar içində bağışlanmayan günah insanın “Ey kaş, mənim günahım elə bu olaydı!” – deməsidir. ”[1]
Qısa izah
Kiçik günahlar müəyyən səbəblərdən böyük günahlara çevrilirlər.. Günahları kiçik hesab edərək əhəmiyyətsiz saymaq şeytanın ən təhlükəli vəsvəsələrindən biridir.
İnsanın böyük sayaraq şəkindiyi günahlar o qədər də təhlükəli deyildir. Çünki təqvalı insan həmişə özünü belə günahların toruna düşməkdən qorumağa çalışır. Lakin insan həmin günahı kiçik saydıqda, günaha nisbətdəki narahatlıq və qorxu aradan gedir və insan asanlıqla günaha aludə olur.
Mütəmadi olaraq günaha mürtəkib olmaq kiçik günahların böyük günahlarla əvəz olunması üçün şərait yaradan amillərdəndir. Bu isə insanın həmişəlik səadət və xoşbəxtlikdən məhrum olmasına gətirib çıxarır.
Həqiqətdə, qeyd edilənləri nəzərə alsaq, bütün günahların böyük olduğunu anlayarıq, çünki Allahın qadağa qoyduğu qanunları pozmağın özü böyük günah sayılır.
[1] “Tühəful-uqul”, səh. 366.