Ayətullah Cavadi Amuli buyurur:
Həzrət Peyğəmbərin (s) sözü bu məqama çatdıqda bütün din maarifini ondan eşidən Həzrət Əli (ə) camaatın içindən qalxıb soruşdu: “Ey Allahın Rəsulu! Bu ayın ən üstün əməli hansıdır?”
Həzrət cavab verdi: “Ey Əbəl-Həsən! Bu ayın ən üstün əməli Allahın haram etdiklərindən qorunmaqdır”.
Təqvanın dərəcələri vardır. Birinci dərəcə digərlərinə nisbətən ən aşağı səviyyədir. Bu dərəcədə olanlar tövbə əhlidir. Bu şəxslər günahlardan qorunur, tövbə edir və itaətə üz tuturlar.
Bundan üstün dərəcə saleh əməl sahiblərinə məxsusdur. Onlar hətta şübhəli olan şeylərdən də çəkinərlər. Həzrət Peyğəmbər (s) bu barədə buyurur: “Sənə şübhəli görünən, halallığı məlum olmayan şeyləri tərk et!”[1]
Zahirən halal görünsə də, şübhə doğuran qidalardan, sözlərdən çəkinmək lazımdır. Bu, salehlərin qorunmasıdır. Bundan da üstün təqva əhli gəlir. Onlar nəinki təkcə haramlardan və şübhəli olanlardan, həm də insanı şübhəli olanlara sövq edə biləcək halallardan da çəkinərlər. Bəzən insan bir nəfər barəsində söhbət edər və söz yavaş-yavaş elə bir yerə gedib çıxa bilər ki, bir möminə hörmətsizlik olsun, heysiyyətinə toxunulsun, qeybəti edilsin. Əlbəttə, bunu tərk etmək lazımdır. Yaxud maddi məsələlərdə ola bilər ki, insan halal malı yavaş-yavaş şübhəli mallara qarışdırsın. Bunu tərk etmək lazımdır.
Bundan da üstün siddiqlərin dərəcəsi vardır. Onlar Allahdan başqa olan hər şeydən uzaq durur, özlərini qoruyarlar. Əgər qəlb Allahdan başqa heç nəyi qəbul etmirsə, bu siddiqlərin qəlbidir.
Allah-Təala buyurur:
مَا جَعَلَ اللَّهُ لِرَجُلٍ مِنْ قَلْبَيْنِ فِي جَوْفِهِ
“Allah heç bir kəs üçün daxilində iki ürək yaratmamışdır”.[2]
Bizə öyrədiblər ki, Allahdan bu qəlbimizdə Onun məhəbbətindən başqa bir məhəbbətin olmaması istəyək: “İlahi! Qəlbimizi öz məhəbbətinlə şeyda və qərarsız et“.[3]
Bu, siddiqlərin qəlbidir. Allahdan başqa heç nə orada qərar tuta bilməz.
[1] «Vəsailuş-şiə» cild 18, səh. 124.
[2] «Əhzab» surəsi, ayə 4.
[3] «Kumeyl» duasından.
