Ayətullah Behcət nəql edir: “Bir nəfər nəql edirdi ki, dostlarımla birlikdə küçədə gəzirdik və mən Ağanı küçənin başında gördüm. Ürəyimə damdı ki, bu, İmam Zaman ağadır (ə.f). Öz-özümə dedim ki, mənə yaxınlaşan zaman ürəyimdə ona salam verəcəyəm, əgər cavabımı alsa, deməli təxminim doğrudur”.
Əgər cavab verməsə, deməli, səhv etmişəm və Ağa deyildir. O zaman ki, Ağanın yanından keçirdik, mən ürəyimdə Ağaya salam verdim.
O, dahi insan üzünü mənə çevirib təbəssüm etdi və buyurdu: “Əleykə salam!”.
Dostlarıma dedim: “Ağanı gördünüzmü?”.
Dedilər: “Hansı ağa?”.
Məlum oldu ki, onlar nə ağanı görüblər və nə də salamın cavabını eşidiblər”. (Həvzəh/Deyerler)
